Dag 1. Of eigenlijk -1.

EVENTJES GEDULD NOG, BIJNA KLAAR!

Vrijdag 26 juli gaan we weg. Vroeg. 06.00 uur of zo. En dan ergens onderweg ontbijten ter verhoging van het vakantie/reis gevoel.
Maar naarmate de dag van het vertrek dichterbij komt, komt bij ons ook de ik-wil-weg modus dichterbij.
“Wat als….” begin ik. En als ik zo begint dan weet hij al hoe laat het is. “Donderdag al weg zeker?” Ik knik, leg uit dat het kan, werk is klaar, als we rond een uur of 1 vertrekken kunnen we ‘s ochtend nog even een rondje door het huis zodat alles schoon achterblijft. Voor wie? Voor niemand. Of voor je-weet-maar-nooit-welk-kind-ineens-een-bed-nodig-heeft. Of onze vriendin die even naar de kust wil. Of gewoon lekker in een schoon huis thuis komen. Is ook lekker.
Maar naarmate de dag dichterbij komt en het weer bizarre temperaturen aangeeft vragen wij onszelf en anderen ons af of het wel zo verstandig is. Want in je pak, op een hete motor in 40 graden is geen pretje. Dat weten we maar al te goed. Maar ja, we ‘moeten’ eerst 1300 km rijden voor we aan het begin van de route zijn. Sommige motormuizen doen dat in 1,5 dag maar wij dus niet.

Eenmaal het idee geopperd om eerder te vertrekken blijkt het mega moeilijk om dat idee weer los te laten en dus gaan we gewoon stoïcijns door met de voorbereidingen.

Iets later dan gepland, om 13.48 uur, stappen we op onze volgeladen motorfietsen richting het oosten.

En ja. Het is heet. Alsof je niet alleen met je hoofd in de droogkap van de kapper zit maar ook met de rest van je lijf. En dat op de heetste stand. Soort sauna in de openlucht zeg maar.

Na 1,5 uur vluchten we een La Place in ergens bij Apeldoorn. Als we zijn afgekoeld moeten we toch weer verder.
Dus, pak weer aan, naar de motors die in de volle zon staan. En ik, sukkel, heb mijn helm aan het stuur laten hangen. Ik brand mijn kin in gewoon aan de sluiting…

Het kwik geeft 43 graden aan. Deze keer houden we het niet langer dan een uur vol. Gelukkig moeten we tanken en duiken daar dan ook maar even de airco in. Inmiddels half 6. Klaar voor vandaag. Ik krijg het niet meer geregeld met mezelf. Te heet. Niet ok meer. Wonder boven wonder houdt Ariaan het goed vol. Maar toch heeft hij het ook gehad. Dus hup, hotel zoeken en afblazen. Morgen nog even afzien en dan is de temperatuur motorvriendelijker, zo ziet het er althans uit.

Voorlopig zijn we nog wel 1,5 dag op de autobahn te vinden. Bestemming is: Olsztyn, Polen.