zegt de gastheer van onze lodge. We zijn, na een reis van precies 24 uur aangekomen bij onze overnachtingsplek, Lapeng Guesthouse in La Mercy (Durban).

Met een welkomstdrankje raken we in gesprek met de witte Duitse eigenaar van het etablissement. Hoewel, hij voelt zich niet echt een Duitser want hij is op zijn 19e daar vertrokken en nooit meer teruggekeerd. Na 12 verschillende landen geprobeerd te hebben is hij uiteindelijk neergestreken in Zuid-Afrika.

De tijd van de ‘apartheid’ heeft hij nog wel meegemaakt. En hoe. Zijn vrouw is namelijk zwart. En dat mocht niet. Nu wel. Maar het verschil tussen wit en zwart is nog steeds merkbaar. Het zal nog wel een paar generaties duren voor dat dat er echt helemaal uit is. Ook de tegenstelling tussen arm (township) en rijk zal nog lang duren volgens hem.

Ik ben altijd dankbaar voor dit soort gesprekken. Ja, we zijn op vakantie en willen graag de mooie en leuke dingen zien en beleven. Maar je kunt op reis niet alleen oog en oor hebben voor de toeristische plekken, de highlights van het land en de vriendelijkheid van je gastgevers, een land is meer dan dat. En dus gaan wij graag in gesprek met de mensen die wij tegenkomen. Vertellen wij hen over waar wij vandaan komen en horen we graag hun verhaal. Altijd boeiend.

Hij vertelt ook over de overstromingen die er zijn geweest. We hadden het zelf al op internet gelezen: Veel slachtoffers, weggeslagen stukken weg, ingestorte bruggen en modderstromen. Feitelijk is Durban een rampgebied en het voelt toch een beetje raar dat wij daar op vakantie zijn. Maar ja, niet gaan was op zo korte termijn ook niet meer een optie.

 

 

 

 

 

Hippo Town

Vroeg zijn we de andere ochtend op weg naar St. Lucia ofwel ‘Hippo Town’. Een 2,5 uur durende rit naar het noorden. Normaliter dan. Vanwege de regen en overstromingen kan niemand echt aangeven hoe lang we erover gaan doen.

Gelukkig valt het allemaal mee, richting het noorden bleek het minder erg dan zuidwaarts. Hier en daar een omleiding en 1 x een stuk weg weg.

Maar regenen doet het wel. En hoe. Desondanks zijn we al begin van de middag op de plaats van bestemming.

Ons guesthouse The Sandpiper is super, lekker rustig gelegen en met een schitterende tuin (waar we overigens momenteel niet veel aan hebben vanwege de regen). Leuk detail: bij de uitgang van de tuin staat een ‘beware of’ bord. We moeten uitkijken voor: hyena’s, nijlpaarden en  luipaarden. En we moeten vooral onze terrasdeuren dichthouden als we niet in de kamer zijn vanwege de inbrekers: Apen!

 

 

 

 

De 1e gamedrive is een feit.

Meteen om 3 uur worden we opgehaald door een gids van Herritage Tours & Safari’s voor onze allereerste echte Game Drive. We gaan de Wetlands in, in een open safaritruck. Lekker nat en winderig maar dat mag de pret niet drukken. Met nog een koppel worden we over de Dirt roads geslingerd en het allereerste wilde beest dat we zien is…. Pumba!! Wie had dat nou kunnen denken.

Achtereenvolgens spotten we nog waterbuffels, bosbokken, waterbokken, koedoe’s, zebra’s en nijlpaarden. Geweldig.

Kon ik mij tijdens de voorbereidingen van deze reis niet geheel aan de gedachte onttrekken waarom we helemaal naar Zuid-Afrika moeten voor een ‘SafariparkBeekseBergen x 10’ bezoek, eenmaal rondrijdend in deze omgeving ben ik dat meteen vergeten. De dieren zijn niet gechipt en lopen echt als wilde dieren rond. In een omheind park, dat dan weer wel.