Vandaag staat de Australian Zoo op het programma. De dierentuin van Crocodile Hunter Steve Erwin die in september 2006 door een steek van een pijlstaartrog is overleden. Dat gebeurde tijdens het snorkelen in de Great Barrier Reef. Whaaaah daar moeten wij nog naar toe!!!!!!!

De dierentuin ligt zo’n 5 kilometer van onze camping, dus we waren er binnen no time tempo. De dierentuin is geweldig georganiseerd en we konden gelijk kijken bij het voeren van de zeeotters. Het was op zich niet zo spectaculair, want de otters wisten precies wat van hen verwacht werd. We waren nog maar net weggelopenA of we kwamen bij twee dierenverzorgers met een alligator in hun handen. Ook Kirsten wilde dat wel eens proberen en prompt stond ze met zo’n dier op de foto.

De dierentuin heeft lang niet zo veel verschillende dieren als onze Nederlandse dierentuinen, maar het is groots opgezet. Wat het meest opvalt is het feit dat de dieren hier erg levendig zijn. Er wordt veel met de dieren ondernomen en alles is gericht op educatie en laten zien of voelen dat de dieren niet eng zijn. Op iedere hoek stonden bijna wel een paar verzorgers met een dier. Het restaurant is er enorm groot en grenst aan het crocoseum, waar om 12 uur DE show wordt gegeven. Maar eerst gingen we even koffie drinken. En dat kwam mooi uit, want er kwam een helse stortbui over de dierentuin. Gelukkig zaten wij hoog en droog. Om 12 uur gingen we dus naar het Crocoseum. Een soort stadion waar veel mensen konden kijken naar allerlei dieren. Papegaaien, roofvogels, een condor, kaketoe’s, diverse slangen, een aligator en Charlie de zoutwater krokodil stalen de show. Er werden geen kunstjes gedaan. Alleen maar geshowd en gevoerd. Prachtig om te zien.

Na de lunch gingen we nog naar de kangoeroe’s, de koala’s, de tijgers, de slangen, de wombats en de olifanten. De olifanten werden gevoerd. Dat ging heel gedisciplineerd. Mensen stonden in de rij, kregen een stuk fruit, moesten op een matje staan en de olifanten plukten het fruit uit de handen van de mensen. Hoe gedisciplineerd het ook was, het was een prachtig gezicht en de mensen kwamen allemaal blij van de olifanten terug. Kirsten heeft iets met olifanten en was er dan ook niet weg te krijgen. En dat was maar goed ook. Een oppasser bleef nog even hangen en vroeg of wij het naar ons zin hadden. Al snel vertelde hij dat de olifanten eigenlijk circusolifanten zijn. Het circus is gestopt en de olifanten zijn in de dierentuin ondergebracht. De olifanten hebben hun eigen verzorger nog die al 50 jaar met ze samen is. Een goede zestiger, zonder kunstgebit en onverstaanbaar voor de gemiddelde Nederlander. Deze verzorger was overigens nog in dienst van het circus.

Om 17.00 uur ging de dierentuin dicht, dus we liepen rustig terug naar de uitgang waar we uitgezwaaid werden door een tweetal papegaaien en een kaketoe.

In Beerwah haalden we een heerlijke pizza en verorberden die in ons campertje, waar we inmiddels al aan verknocht zijn.