De Hunter Valley is een prachtig landschap dat volledig bebouwd is met wijngaarden.
Dit gebied is eigenlijk het allerbelangrijkste gebied van de Australische wijnen. Dat is ook duidelijk te zien, want de wijnhuizen staan gewoon aaneen geschakeld. Eigenlijk wilden we wel een wijnproeverij binnen gaan, maar om zoiets te doen om een uur of tien in de morgen is wel een beetje te veel van het goede. Na een kilometer of 30 hebben we het wel gezien en drinken op een vliegveldje bij Cessnock een lekkere bak koffie met iets lekkers erbij.

We besluiten naar het noorden af te reizen en ergens in de buurt van Port Macquarie een camping te zoeken. In feite kun je als maar doorrijden over de Pacific Highway, maar wij vonden het leuker om af en toe een toeristische route te nemen (zijn perfect aangegeven). Dit keer zagen we een echte levende kangoeroe langs de weg, maar helaas ook een dode. En het links rijden begint al te wennen. We lunchten aan een van de mooie meren die langs de kust liggen. Al snel werden we omcirkeld door verschillende prachtige vogels, waaronder een Kookaburra. Wat een beest is dat! Groot, brutaal en vliegensvlug.

Na een relaxte reis van 263 kilometer kwamen we om 17.00 uur aan in Port Macquarie. Een prima camping aan de haven en het strand. We waren er net voor het donker. Het klinkt misschien wat vreemd, maar in Australië is het winter, dus de zon gaat hier rond 17.00 uur onder. Daar moeten we wel aan wennen. ’s Avonds gingen we nog even het stadje in voor een bak koffie. Bij de haven zagen we een kiosk waar we een sightseeing trip naar de Bultrug walvissen konden boeken. Geen twijfel over mogelijk. Dit wilden we zeker doen. Zo vaak zal je geen walvissen in levende lijve zien van een korte afstand.

Deze avond konden we al goed merken dat we in een gebied waren waar de temperatuur beter te doen was. Het was zeker nog wel fris, maar het was niet meer nodig om alle meegenomen kledingstukken over elkaar aan te trekken. Welterusten!!!!