Vandaag gaan we écht naar Florence. De Italianen zeggen overigens Firenze, dus wij vanaf nu ook. Firenze is de hoofdstad van Toscane en al vanaf de Middeleeuwen een stad die heel belangrijk is voor kunst en cultuur. Vooral Leonardo de Vinci, maar ook Michelangelo en Galilei hebben daar hun sporen nagelaten. Nederland heeft een belangrijke relatie gehad met Firenze. Onze handelslieden verdienden er goed geld en dat geld heette florijnen. Vandaar de vroegere fl. als we over guldens spraken. (10 guldens = fl. 10,00)
Wij besloten om vandaag maar eens met de trein te gaan. We reden eerst op de motor naar Empoli. Dat was een geweldige weg met haarspeldbochten. Na zo’n 20 minuten waren we bij het station, kochten een kaartje (€ 3,60 voor een enkeltje), en reden in 25 minuten naar Firenze.
Het station was vrij groot, maar zoals veel openbare plekken in Italië, zeer chaotisch. Het eerste waar we aan dachten was koffie met gebak, want we hadden natuurlijk de verjaardag van Desirée te vieren. Vervolgens kwamen we in een marktwijk en de kraampjes waren vol met ……. jawel …… tassen. Dit keer wel hele mooie. Toch maar even gewacht met kopen. De route liep langs de grote basiliek “Santa Maria del Fiore”. Een super kitsche kerk waar alle toeristen heel veel tijd voor over hadden om uren in de rij te staan voor zij de basiliek konden betreden. Nou, wij dus mooi niet. Wij liepen er met een boog omheen en zetten onze route voort naar de “Ponte Vecchio”. Dit is een middeleeuwse brug over de Arno waar bovenop huisjes en winkeltjes staan. Dit geeft echt een fraai gezicht, maar dan moet je wel alleen over de brug lopen. Met duizenden toeristen is het beeld een beetje onduidelijk. Vanaf de zijkant is die brug erg mooi en heeft een soort Venetiaans karakter,
Een stukje verderop kochten bij een supermarkt brood, beleg en drinken en peuzelden dit op bij het grote paleis van de Medici-familie. Al snel waren we omringd door hordes duiven, die gelukkig afstand genoeg namen en niet op ons kwamen. Inmiddels begon de lucht te betrekken en liepen we weer richting station. Onderweg maakten we nog een stop bij een paar kraampjes met leren tassen. En ja hoor, eindelijk ging de knip open en Kirsten en ik (Ariaan) kochten tassen en portemonnees. We hebben flink kunnen afdingen en zijn tevreden over het resultaat. Met versleten voeten stapten we uiteindelijk in de trein en tuften naar Empoli. Daar aangekomen pakten de motorfietsen en reden via een grote supermarkt en een heerlijke bochtige weg naar de camping. Ook daar werd de lucht erg grauw en grijs en binnen een tijdsbestek van een uur begon het zonder ophouden te onweren en hozen.