Wanhopige Hotelbaas

Tja, wat moet je nou met gasten die niet weggaan? Daar snappen ze niks van. Je bent in Sydney, je bent toerist! Wegwezen dan: sightseeing doen.
Ariaan en ik besloten op ons gemak te doen vanochtend. We eten op ons gemak, pakken onze iPads er eens bij en blijven lekker in het restaurantje hangen. De dame van het hotel maakt zich grote zorgen: waarom gaan we niet weg? Is er iets? Nee?

Rond 10.30 uur krijgen we een telefoontje van Jurgen en Sanne dat ze op weg zijn en nog even langskomen om gedag te zeggen. Ze zijn bezig werk te krijgen en gaan waarschijnlijk een stuk verderop. Dat vinden we gezellig dus we nemen alvast een kop koffie. Als we even later met z’n vieren aan de koffie zitten belt Jurgen nog een keer met de Farm die hij eerder al aan de telefoon had. En ja, het lukt. Vanaf woensdag kunnen ze allebei terecht op een Farm in de buurt van Sydney. Voorlopig voor een week maar waarschijnlijk langer. Door het werk op de vorige Farm hebben ze goede referenties. De Hoteldame komt ons uiteindelijk maar een route aanraden, in de hoop dat we nu toch eingelijk eens ophoepelen. Hotelgasten die in het hotel blijven hangen daar kan ze niks mee!

Rond 12.00 uur gaan Jurgen en Sanne dan richting hun nieuwe stek en wij besluiten het advies van de Hoteldame te volgen: We nemen de bus naar Watsons Bay. De bustocht op zich is al leuk, je ziet zo veel van de verschillende wijken van de stad.
Watsons Bay geeft een prachtig uitzicht op de Skyline van Sydney. Je kunt aan de andere kant nog een klim maken de kliffen op richting Oceaan. Ook hier een prachtig uitzicht. Eigenlijk wilden we decadent eten bij het beroemde Visrestaurant Doyles aan het strand. De wachttijd was echter lang en een plaats binnen vonden we veel te warm en zonde van het mooie weer.
Dus staken we over naar de Doyles Take Away en dat smaakte ook prima. Wit wijntje erbij en net doen of je kartonnetje een bord is. Het uitzicht is hetzelfde!

Vervolgens hebben we de bus weer genomen, nu naar Bondi Beach, bekend van de  TVserie over de lifeguards. Hoewel Bondi Beach geen groot strand is, is het bekend geworden als startpunt van de Australische strand- en surfcultuur. Het is een klassiek stadsstrand met een aardige golfslag. Er waren ook heel wat surfers in de weer. Hoewel het natuurlijk nog steeds winter is is de temperatuur behoorlijk en zeker warm genoeg om te surfen.
Eigenlijk moesten we van de Hoteldame een wandeling maken van 75 minuten naar Goochee Bay om allerlei mooie natuurverschijnselen in ons op te nemen (en waarschijnlijk om niet te snel terug te zijn) maar wij vonden dat we werkelijk genoeg gelopen hadden en namen de bus terug. Wat overigens vanaf de halte ook nog een behoorlijke wandeling bleek maar dat terzijde.

In de Rosse buurt naast een grappige fontein konden we nog net een kop thee/koffie naar binnen krijgen. Geen zin meer in eten, gewoon maar lekker op bed hangen. Zijn we nu zo oud aan het worden of hebben we tot te kort voor de vakantie te hard gewerkt? Hmm. We houden het maar op het laatste. We gaan koffers pakken en morgen ons campertje ophalen.