De Almbachklam moet een hele mooie kloof zijn. Je kunt er doorheen wandelen over aangelegde steigers en paden uitgehakt in de rotsen. Mooi! Dat gaan we dus doen. Op weg naar de volgende bestemming, Kaprun, hoeven we maar een klein stukje om te rijden om de kloofwandeling te kunnen maken. Het weer klaart helemaal op dus we hebben we weer super mazzel. De kloof is inderdaad prachtig, vol met watervallen, mooie natuur en spannende paadjes. Soms recht omhoog en soms een hele berg trappen op. Volgens de beschrijving zou je de rondwandeling in twee uur kunnen doen. Wij zijn geen langzame wandelaars dus we gaan er van uit dat dat ook het geval zal zijn. Maar! Bij het ‘keerpunt’, daar waar je de kloof kunt oversteken via een bruggetje staat een klein bordje: “gesperrt, zur Kugelmühle (dat was ons startpunt) via ……weg”. Achter ons loopt het pad steil omhoog en er staat inderdaad een bordje: “Kugelmühle 45 min”. We hebben dan een 1,5 uur gelopen, dus dat is goed te doen. Via nog smallere paadjes, nog dichter langs de afgrond lopen we door. En door. En door. En steed hoger. Tot we bij een dam komen die we over kunnen naar de andere kant. En daar staat gelukkig weer een wegwijzer: “Kugelmühle 1,5 St.” Wij in de war en veel mensen met ons. Het wordt steeds langer en wie weet wat het volgende bordje aangeeft……Terug is ook ongeveer 1,5 uur maar dan weten we zeker dat we goed zitten. Dus we gaan terug. Óók mooi! Zie je de boel ineens van de andere kant. Dus, na ongeveer 3,5 uur stevig wandelen, bergje op en bergje af zijn we weer terug bij het beginpunt. En laat die koffie met abrikoztaart nu toch héél lekker smaken!
De rit naar Kaprun gaat verder voorspoedig. Vlak bij Zell am See moeten toch de regenpakken aan en bij het binnenrijden van Kaprun regent het hárd. In het dorp valt het ons op dat er veel vrouwen in Burka, met en zonder Nikab of met alleen een hoofddoek om rondlopen. Uitgelaten zijn ze wel. Wij vragen ons af wat er aan de hand is. Misschien een Moslima conferentie?
Bij het pension aangekomen willen we onze motors op de parkeerplaats zetten maar meteen komt de gastheer roepend en gebarend aanrennen. Hij wijst ons een plaats aan de zijkant, onder het afdak kunnen onze hobbelpaardjes lekker opdrogen. Hoe aardig! In Oostenrijk hebben ze oog voor motorrijders!
Eenmaal in onze kamer leert een zoektocht op internet dat de regio Zell am See / Kaprun een aantal jaren geleden flink reclame gemaakt heeft in een aantal oliestaten en het resultaat is dat deze regio zich zomers mag verheugen op het bezoek van ongeveer 750.000 mensen uit Kuweit, Saoudi Arabië en nog een paar staten.
En gelijk is er dus gedoe. Natuurlijk hebben ze andere gewoonten en hebben ze andere kleren aan dan wij. En zijn er nare mensen bij. Net als bij ‘ons’. Ik voel me ook niet altijd happy als ik sommige landgenoten in het buitenland bezig zie. Maar het gros van ons doet netjes en braaf. Zo ook de Arabieren! Het blijkt dat mensen, ja ook Nederlanders, direct hun annulering opzeggen als ze bij aankomst in hun hotel merken dat er Arabieren zitten! Hoe racistisch kun je zijn!
Bij het ontbijt vraagt de gastvrouw hoe wij tegenover dit fenomeen staan (in ons pension zitten ook Arabieren). Geen enkel probleem natuurlijk! Wij vinden het wel lekker internationaal zo. Helemaal als we merken dat in het hotel naast ons een aantal zeer orthodoxe joden zitten! Haha!
In de bus naar Zell am See stroomt de bus helemaal vol met Arabische mannen, vrouwen en kinderen. Al snel heben we een geanimeerd gesprek met twee dames achter ons. Zij bood ons een stukje chocola aan, gewoon omdat ik vriendelijk naar haar lachte. Ze vertelt hoe leuk ze het vindt, ze waren eerst in Wenen en gaan uiteindelijk nog naar München. Amsterdam was ook een optie geweest.
Wel vertelt ze dat ze vaak erg onbeleefd worden behandeld en soms zelf volledig genegeerd! Ik vind het naar om te horen.
Als we de bus uit moeten krijg ik een welgemeende hand en Ariaan een ‘luchthand’ met de woorden: “ik zou je graag ook een hand geven maar dat is mij niet toegestaan, dankjewel voor het leuke gesprek en nog een fijne vakantie.” Ik vind het een fantastisch gebaar!
