We vertrekken met een klein beetje weemoed uit het Toscaanse deel van Italië. We hebben het hier erg naar ons zin gehad en we hebben – op een enkele dag na – hier toch erg fijn weer gehad. Bovendien weten we dat het weer in het noorden veel slechter is. Maar goed…… we zijn camperaars en vinden al een paar dagen dat we te lang op één plek zijn gebleven.
Het weer is prima. Strak blauwe lucht en een lekker windje. Om kwart voor negen zeggen we nog gedag tegen Saskia en Dik die ook vandaag vertrekken. Zij gaan richting Zwitserland.
De eerste vijf kilometers waren het spannendst. Korte haarspeldbochten en flinke afdalingen. Maar de Laika en zijn gevolg doen het prima. En dan niet te vergeten dat Kirsten – die deze vakantie het meeste kilometers heeft gereden – als een ervaren coureur de bergen trotseert.
Bij de eerste cappuccino langs de Autostrada realiseerden we ons weer dat we het staande moesten opdrinken. Dat wil maar niet wennen. Dus voor de tweede cappuccino reden we even een dorpje in. Daar was een cafeetje bij een COOP. Dat was beter, hoewel wij wel de enige mensen waren in de wijde omtrek. Logisch, want de winkels zijn op maandag niet open.
Het weer in het noorden – zeg maar vanaf Verona – was beduidend slechter. Het was niet kouder, maar wel meer bewolkt en vochtiger.
We besluiten naar een camping te gaan bij Brixen, of Bressanone zoals het in het Italiaans gezegd wordt. De camping ligt achter een hotel met een snelstromende rivier ernaast. We hebben in ieder geval geen last van al het verkeer, want de rivier heeft de overhand. Van buiten zitten komt niet veel, omdat het af en toe wat regent. Morgen verder……