Soms heb je van die dagen dat alles precies, maar dan ook echt precies klopt. Dan hoeft er ook maar iets fout te gaan en alles ligt dan in de war. Zo’n dag hadden we dus vandaag. En …. Gelukkig is er dus niets fout gegaan. Op ons programma stonden eigenlijk maar drie belangrijke activiteiten: De afvalwatertank en de septictank legen bij een camperserviceplaats, Boodschappen halen bij een grote COOP en een bezoek aan Pisa en/of Lucca. Via de receptie van de camping kregen we een locatie door waar we de camper konden legen, dus op goed geluk reden we naar beneden, dan rechts en na twee kilometer naar links. En inderdaad hadden we daar een parkeerplaats met een camperserviceplek. Dus dat was snel geregeld.
Vervolgens door naar een winkelcentrum in Empoli waar, volgens betrouwbare bronnen, een grote COOP moest zijn en een OBI om nieuwe campingstoelen te kopen. Ook daar bleek inderdaad een mooi winkelcentrum te zijn met leuke winkels. Dit keer bleef de hand op de knip. De enorm grote OBI bleek wel campingstoelen te hebben, maar de kwaliteit liet echter te wensen over. Dus dan maar geen stoelen. Na een bak lekkere cappuccino moesten we er echt aan geloven. Boodschappen halen bij de COOP. We waren nog geen twee meter in de COOP of we werden overvallen door een enorme chaos die zijn weerga niet kent. Overal liepen de mensen door elkaar heen. Winkelwagentjes blokkeerden de paden en mensen liepen voor, naast, achter of bijna door je heen om hun producten uit de schappen te graaien . Het lukt ons niet om enigszins een vergelijking te maken met een Nederlandse situatie. Ja, misschien de Primark, maar daar zijn geen winkelwagentjes.
Na bijna twee uur boodschappen zoeken, reden we met de camper naar Pisa. Wij hadden van tevoren een camperplek gezocht waar we dicht bij de stad konden parkeren. Die plek was snel gevonden en er was genoeg ruimte om te parkeren. De wandeling naar het centrum was maar 800 meter.
Pisa is eigenlijk alleen maar bekend vanwege de scheve toren. Er is gelukkig ook wel wat meer dan die beroemde toren, maar daarmee onderscheidt Pisa zich niet van andere dorpen en stadjes. Het eerste wat opviel bij de toren is het feit dat het eigenlijk maar een tenger torentje is. Van plaatjes heb je meer het idee dat het een flinke toren is, maar dat is dus niet zo.
Tijdens de bouw van de ‘klokken’toren(1164) bleek al snel dat hij begon te hellen. De ondergrond was te zacht en de bouw werd gestaakt. Pas na 100 jaar werd aan de toren verder gebouwd. Tegen de schuinte in natuurlijk. In 1989 stortte een vergelijkbare toren in Italië in en op dat moment werd besloten iets met de toren van Pisa te doen. Er waren in het verleden wel technieken bedacht, maar die waren te simpel. Toen men uiteindelijk een heel specialistische techniek bedacht had, werd met het herstel begonnen. Tot in 1995 de toren bijna volledig instortte. De werkzaamheden werden gestaakt en er werd een oude simpele techniek boven tafel gehaald. Onder het naar boven hellende deel werd 760.000 m3 grond weggehaald, waarna de toren een halve meter terugkantelde. Nu staat hij nog ‘maar’ vier meter uit het lood.
Naast de klokkentoren staat een enorme basiliek waar we niet in geweest zijn. De Italianen durven echt veel geld te vragen voor de toegang tot hun culturele gebouwen.
Verder staan er rondom het terrein honderden kraampjes met allemaal dezelfde souvenirs. Eindelijk hebben we ons te goed kunnen doen aan kleinigheidjes voor het thuisfront. Nu maar hopen dat ze het leuk vinden.
Rond zes uur reden we voldaan maar erg moe richting camping. Daar aangekomen moesten we eerst even bijkomen van het vele lopen, daarna gingen we eten (tortellini, best wel lekker) en vervolgens klauterden we ons bed op.

Overal in de omgeving zijn wijngaarden en wijnhuizen met de bekende Chianti-druiven en wijnen.