Aan alle goede dingen komt een eind. Ook aan onze roadtrip rond de Four Corners. Een supermooie trip langs allerlei verschillende landschappen, door 5 staten (Utah, Nevada, Arizona, Colorado en New Mexico) veel Nationale parken, indianen reservaten, stadjes, steden, dorpen en gehuchten, the Real West, in bloedverziekend hitte, bij 11 graden en slagregens en kilometers (4073!) asfalt. Mooi! Een belevenis om nooit meer te vergeten. Toch heeft het ook zijn nadelen. Op de motor heb je minimaal een motorbroek aan en een helm op. En in principe ook een motorjas (maar als het meer dan 35 graden is dan zwicht ook ik voor een lekker luchtig tshirt). Het betekent dat je minder makkelijk even stopt en afstapt voor een bezienswaardigheid. Want ook al hebben we dan CoolCotton motorspijkerbroeken ze blijven óók warm. We hadden bijvoorbeeld de extra dag in Durango willen besteden aan de Mesa Verde, de grotwoningen van de Ancenstral Puebloans. Je kunt dan rondlopen door de ruïnes en een van de huizen kun je alleen bereiken via een 10m hoge ladder én een 3 meter lange kruipgang, een hele belevenis natuurlijk! We hebben het niet gedaan omdat we er tegen op zagen om dit in de hitte van 30 Gr te doen met motorkleding aan. Als we een wat langere stop maken dan kleden we ons soms even om (ik gooi een jurk over mijn hoofd en trek m’n broek eronder uit, slippertjes aan en klaar is Kees) maar dat werkt niet altijd en bovendien als je terug wil dan moet je toch die warme kleding weer aan. Een ander ding is dat je verplicht bent om steeds in hotels te zitten, niet zelf kunt koken en dus ‘afhankelijk’ bent van wat restaurants je te bieden hebben. En de manier waarop wij graag willen eten is in Amerika best een ingewikkelde aangelegenheid!
Zoals de titel al zegt, begrijp me niet verkeerd, dit was een lifetime experience en ik had het nooit willen missen. Ik ben ook best trots op mijzelf dat ik dit heb gedaan, in een ander land op een vreemde motor door hitte en kou en door druk verkeer en, niet te vergeten over THE STRIP van Las Vegas!

Via een toch nog mooie rit door de woestijn en een stop bij de Hooverdam zijn we weer terug in Las Vegas. De foto’s spreken voor zichzelf. Vanavond moeten we natuurlijk even gokken in ons eigen hotel het Planet Hollywood, ooit de trouwlocatie van Elvis Presley en Priscilla!
Las Vegas is een gekkenhuis, zeker als je 16 dagen het grootste deel van de dag met je hoofd in een helm hebt gezegen, alleen met jezelf en het geluid van de motor en de wind.
Woensdag vertrekken we voor een week naar Los Angeles. De vakante is nog niet voorbij en dit blog ook niet.
Keep you posted!