Wat gaan we doen, wat gaan we doen……. Er is veel te doen in Dubai en alles ligt een flink eind uit elkaar. Bovendien is het zo gruwelijk heet dat lopen helemaal geen optie is. We willen naar de Souks, de Malls, de Burj Khalifa, het Palm Atlantis, het Aquarium. Maar de juiste combi vinden is de kunst. Uiteindelijk hebben we een soort van programma gemaakt en dat betekent onder andere dat we vandaag naar Palm Atlantis gaan.
We merken ook gelijk hoe ver alles uit elkaar ligt: we zitten zeker een half uur in de taxi die toch best door rijdt.
Dat je op een van de Palmeilanden bent merk je niet, de vorm is alleen zichtbaar vanuit de lucht.
Het Palm hotel is prachtig. Op de begane grond is een galerij met winkels die uitkomt bij het Aquarium. Ofwel ‘ The lost Chambers’ Atlantis hotel is genoemd naar de verdronken stad Atlantis. Het aquarium is gemaakt als was het een museum over deze stad (zoiets als Pompei).

Heel mooi gedaan en het Aquarium is prachtig. Ariaan denkt erover om te gaan duiken, dat kan iedere dag om kwart voor 5. Maar als hij vertelt dat hij net een week geleden in het Great Barrier Reef heeft gedoken kijken ze hem toch een beetje bevreemd aan: Als je zoiets hebt gedaan ga je toch zeker niet in een bassin duiken? Dat vinden wij eigenlijk ook en bovendien is het razend duur dus Ariaan ziet er vanaf.
Dan kijken we even bij het waterpark en krijgen een man op ons nek die ons wil laten spelen met dolfijnen. Dát lijkt ons nou wel heel leuk: maar we hebben geen zwemkleding bij ons. We struinen gauw de winkeltjes af (maar slaan de Armani’s en Gucci’s maar even over). Ariaan vindt een zwembroek maar een beetje zwempak is niet te vinden. Dan maar morgen en zwemspullen mee? Voor we gaan boeken lezen we in de folder dat er tien mensen met 1 dolfijn spelen. Hmmmm, dat lijkt ons wel erg veel voor het halve uur dat je in het water ligt. Wedoen het dus maar niet.

Terug in het hotel gaan we lekker bij het zwembad liggen. Het is heet maar vaak het water in helpt.
Na het Happy Hour in de Executive Lounge gaan we met een taxi naar de Gold en Spice Souk. De Ramadanrestrictie is om 19.00 uur gedaan en het is dan ook superdruk op straat. Natuurlijk ontkomen we niet aan de vreselijk opdringerige verkopers maar dat hoor erbij. Als je ze recht aankijkt en duidelijk maar vriendelijk ‘nee’ stoppen ze meestal wel.
Het is een leuke belevenis: hier is niets terug te vinden van de glamour en glitter van het nieuwe Dubai. Het is overigens nog even heet als overdag, ik snap echt niet dat die mensen die hier aan het werk zijn er geen last van hebben.
Terug bij het water nemen we een taxi terug naar het hotel. We rijden langs de Creek (haven). Daar liggen de traditionele Dhows te laden en te lossen.

Ook zo’n fenomeen: in het supermoderne Dubai wordt dit niet met kranen of heftrucks gedaan maar gewoon met de hand! Een land vol tegenstrijdigheden. Maar daarover later meer.