“Goodmorning! Where were you last night? We mist you in the Cirkel!” Jurg (spr.uit Jurk maar dat is natuurlijk een verbastering van Jürgen, de man is geboren in Zwitserland) komt op ons af lopen als wij lekker in het ochtendzonnetje op ons gemak zitten te ontbijten.
We voelen ons bijna schuldig dat we er niet waren gisteren en haasten ons uit te leggen dat we een familiebezoekje hadden.
“O, OK. No Worries. Did you had a nice time together? We realy mist you yesterday, so please be there tonight. Have a nice day!” En weg is ie weer. We moeten lachen om dit tafereel. Op de een of andere manier vinden we het wel leuk dit pensionada gedrag met elkaar.
We laten diverse opties voor deze dag de revue passeren maar eigenlijk is er maar een het meest aantrekkelijk: we doen vandaag helemaal niets. We chillen gewoon door de dag heen en misschien hebben we net genoeg energie voor een kop koffie bij de Fransman in het dorp.
Als ik aan de overkant Maureen en Rob zie bij hun caravan loop ik er wel even heen om ze een cadeautje te geven voor het eten. Voordat wij weggingen gaf broer Viggo ons twee lepeltjes met Delfts Blauw aardewerk. Speciaal om weg te geven als aandenken. Een leuk idee. In onze camper hadden wij ook altijd een aantal kleine sleutelhangersmetklompjes liggen, voor hetzelfde doel.
We geven Maureen en Rob dus een lepeltje. Ze zijn er helemaal mee verguld en we krijgen een dikke knuffel. Ik nodig ze uit voor een kop koffie. Dat doen ze maar eerst moet Maureen een kop koffie drinken ‘with the girls’. Met deze meisjes bedoelt zij de zwaarbejaarde dames van een paar andere caravans. Ze gaan namelijk een “Christmas in July” organiseren. Dat is een fenomeen dat steeds meer de kop op steekt. Omdat het in veel gebieden in Australië bloedverziekend heet is met Kerstmis wordt er vaak in juli ook nog een soort Kerstmis gevierd. Eigenlijk is het, volgens Maureen, gewoon een aanleiding om een Get Together te hebben.
We drinken gezellig koffie met hen en raken niet uitgepraat over van alles en nog wat. Ondertussen doen Rob en Ariaan een poging om de kapotte waterkoker die bij de Camper is meegeleverd weer aan de praat te krijgen. Als dat niet lukt moeten we een nieuwe kopen. Maar een paar pogingen en een heleboel flauwe grappen later doet het ding het weer!
Met lunchtijd verdwijnen onze gasten naar hun caravan en wij naar het dorp voor een lunch met Fish and Chips.
We zitten net weer op onze plek of daar is Jurg weer. Deze keer komt ie een paar pennen laten zien die je ook als styluspen kunt gebruiken. Deze pennen maakt hij zelf van geweerkolven van in beslag genomen (Australische) geweren. Omdat we het zo’n grappige, joviale, slimme en aandoenlijke chaggeraar vinden, kopen we er ieder een!
Jurg is nog maar net weg en Ariaan en ik weer in onze boeken verdiept of Ariaan wordt uitgedaagd voor een potje Bowls (Jeu de Boules).
Ondertussen komt Maureen ons weer voor het eten uitnodigen. Ik vertel haar dat ik dat super leuk vind maar dat wij nog eten hebben dat we gisteren gekocht hebben: Sla, stokbrood, avocado, zoete aardappel en kangoeroevlees en aardbeigen toe. We besluiten uiteindelijk om gezamenlijk te gaan eten in de Campingkeuken. Maar eerst moeten we In de Kring! Deze keer zit ik naast iemand anders. Geweldig vind ik al die verhalen die iedereen te vertellen heeft, de achtergronden, de levens die men leidt. Dat is het mooie van reizen, al die mensen die je leert kennen. De een intensiever dan de ander maar toch….
In de campingkeuken is het al druk, iedere tafel is bezet. Een zeer joviale Canadees met zijn vrouw raakt met ons vieren in gesprek en zo komt er weer een verhaal bij.
Ik presteer het ondertussen om het mes waarmee ik de avocado schoonmaak in mijn hand te boren. De canadees blijkt verpleegkundige en hij repareert de boel vakkundig.
Af en toe komt er iemand ons vast gedag zeggen omdat wij de volgende dag vroeg zullen vertrekken.
Na een heerlijke avond gaan we zeer tevreden naar bed. Met Maureen en Rob hebben we kaartjes en logeerbeloften uitgewisseld.