Deze dag stond in het teken van familiebezoek. Nelly en Frank stonden met dochter Hanneke en kinderen (Mette, Micha en Juno) op de camping in Kurrimine Beach. Een camping die ongeveer 30 kilometer verderop ligt. Toevallig? Vul maar in …….

We hebben om 13.00 uur afgesproken, dus we doen het rustig aan vandaag. Beetje kletsen, genieten van het weertje en bloggen. Om 11.00 uur gaan we op pad. Eerst gaan we naar de Woolworth dat zo’n 5 km verderop is. Dat wij er 30 km over gedaan hebben, komt alleen maar doordat we een belangrijke afslag gemist hebben.
‘No worries’ we komen er wel.

Om 13.00 uur kwamen we aan in Kurrimine Beach. Het was een leuk ontvangst en we kwamen gelijk aan de praat. Om 14.30 uur vertrokken Frank, Hanneke, Mette en ik naar het strand (een kilometer verderop), waar we naar het koraalrif zouden lopen om er vervolgens ook nog over heen te lopen. Een bijzondere gebeurtenis waar je van te voren totaal geen beeld van kunt vormen.

Het is namelijk zo, dat bij eb een stuk van het koraalrif boven water komt te liggen. Je kunt er naar toe lopen door het water en vervolgens kun je – als je het rif bereikt hebt – er over heen lopen met waterschoenen. Er zijn verschillende poeltjes en er is van alles te zien: koraal, schelpen, zeedieren, noem maar op.

De eerste twee honderd meter liepen we dus door het water dat tot je kruis kwam. Geen probleem, want daar waren we op voorbereid. Vlak voor het koraalrif zag Mette een zeeschildpad zwemmen. Zo’n 10 meter bij ons vandaan. Ik denk dat hij ongeveer 50 centimeter was. Echt leuk om te zien, maar we konden niet dichterbij komen, want de schildpad ging er snel vandoor. Vlak voor het rif liep Frank op iets scherps en had een flinke wond in zijn teen. Door het water bleef het goed schoon, maar het zag er niet best uit. Frank is een echt doordouwer dus we staakten de excursie niet.
Op het rif was van alles te zien. Krabben, heremietkreeften, visjes, zachte koralen, harde koralen. Alles gewoon voor het opgrijpen. Op een gegeven moment wilde ik een steen omdraaien om te zien wat er onder lag. Ineens bleek het geen steen te zijn, maar een gigantische schelp. Helaas zat er niets meer in, maar het was indrukwekkend. Vlak voordat we koraalrif weer verlieten zagen Frank en ik nog een fantastisch mooie inktvis van zo’n 30 tot 40 centimeter met prachtige groene en blauwe kleuren. Inmiddels stond het water op de laagste stand en liepen we terug naar het strand. Onderweg kwamen we nog een mooie zeester tegen. Hij was oranje/geel met zwart en rood. Zo een heb ik echt nog nooit gezien.

Terug op de camping liet Frank zijn teen verzorgen en namen we een lekkere warme douche. Terwijl wij op het rif liepen zijn Nelly, Kirsten, Micha en Juno gaan wandelen langs het strand. Met hun handen gevuld met strandjuttersmateriaal kwamen zij terug.

Eenmaal bijgekomen van de middagbelevenissen, besloten we om met z’n allen te gaan eten in het lokale restaurant. Daarna reden Kirsten en ik in het pikkedonker weer terug naar de camping. Een leuke, verrassende dag.