We zijn redelijk op tijd vertrokken voor een lange dag. We rijden vandaag 231 kilometer rijden van Talinn naar Tartu. En weer een schitterende route door een heel afwisselend landschap. Vooral het stuk door het Nationaal Park Lahemaa rahvuspark, het grootste en oudste nationaal park van Estland. En ook nog het eerste nationaal park van de Sovjet Unie waartoe Estland eerder behoorde. Hulde aan Ariaan die al die mooie routes heeft uitgezet. Onderweg genieten we van de stilte die slechts af en toe onderbroken wordt door een enkel woord of een ‘zin in koffie?’ of ‘Mooi hier he?’ via de intercom. Overigens helemaal super dit systeem, we hebben allebei een navigatie op onze motor die via Bluetooth verbonden is met ons intercom systeem. We kunnen zo en de navigatie horen en met elkaar communiceren. En als we zouden willen ook nog bellen en muziek luisteren. Maar ik geniet liever van de stilte en het geluid van de wind. Zo kan ik mijn gedachten de vrije loop laten, kom ik op ideeën en heb ik soms zowaar ook een helder inzicht.
One eerste stop is de waterval Jägala-Joa. De waterval is niet hoog, 8 meter, maar wel 50 meter breed. Weer zo’n mooie plek waar best wel bezoekers komen (zelfs groepen) maar waar het nooit irritant druk is. Integendeel. Wij drinken lekker koffie aan het water, lopen een stukje en rijden weer verder. De waterval is een ‘afwateringswaterval’. Natuurlijk ontstaan en afhankelijk van het seizoen vol of juist droger. De afgelopen dagen heeft het redelijk geregend dus er is voldoende water om zich naar beneden te storten. In het voorjaar als er veel sneeuw smelt ziet de waterval er ineens heel anders uit. ‘S Winters ie gewoon bevroren en dan is de waterval een ijspegelspektakel.
Dan bezoeken we, nog steeds in het Nationaal Park, in het plaatsje Palmse, het ‘oudste, grootste en volledig gerenoveerde landhuis van Estland. Inderdaad prachtig maar we voelen ons voor de 9 euro entree wel een beetje bekocht. Ja, het landhuis is prachtig, van binnen en van buiten. Maar veel gebouwen waar wat te doen zou zijn, zijn gesloten of alleen open voor groepen of feesten. En ineens krijg ik dan toch het ‘oostblok’ gevoel. De dingen mooier maken dan ze zijn: de brouwerij bijvoorbeeld, er staat in de beschrijving iets als “ervaar hoe bier destijds gebrouwen werd, zie de ingrediënten en proef de smaak”. En als je er dan bent kom je in een ruimte met foto’s, lappen tekst aan de muur en wat bakjes met daarop de naam van een ingrediënt. Maar het zit er niet in. Er staan ook wat vaten en wat instrumenten. Mooier kan ik het niet maken.
Het bijbehorende park/bos is wel prachtig (maar ik vind een bos al gauw geweldig) en we maken een leuke wandeling. Warm is het ook in onze motorkleding dus we zijn blij als we voor de lunch lekker in de schaduw kunnen zitten.
Ergens onderweg langs een landweggetje stoppen we nog even bij een boerderij waar een moeke allerlei gehaakte mutsen, sokken en vriendschapsbandjes verkoopt. Leuk! En ja natuurlijk kopen we een bandje. We krijgen er een ‘mutsje’ bij. Moet je eigenlijk om een drankflesje doen maar Ariaan verzint een alternatief.
Tegen vijven komen we aan in Tartu. Het hotel is warm en de kamer nogal klein dus we kleden ons snel even om en vertrekken de stad in. We zijn te laat voor het museum dus strijken we maar neer bij Vapiano (die heb je hier dus ook) en Ariaan trakteert op een Mojito. Hij voelt zich unheimisch in deze stad en bij het nader onderzoeken van de historie hier blijkt dat inderdaad te kloppen. De stad is onder het Russische bewind jarenlang van de buitenwereld afgesloten geweest nadat de bevolking ongeveer verdubbeld was met eenzelfde hoeveelheid Russen als er Esten woonden. Nog steeds is 1/5 deel van de bevolking hier oorspronkelijk Russisch. Wel zie je aan alles dat er veel aan de stad gedaan wordt.
Van Tartu naar Karli: We zijn in het paradijs aangekomen!
Terwijl de melk via het stoompijpje alle kanten op spuit sta ik me te verbazen over de stukken spek, de hammen en worsten die in de vitrine liggen. Gelukkig komt er toch nog redelijk wat melk in de beker terecht en samen met de koffie uit de haast antieke koffiemachine lijkt het toch nog een echte cappuccino te worden. Ik neem de twee bekers in ontvangst en we genieten op een van de banken buiten samen van de bak melk-met-koffie, de rust, de boslucht en de warme zon.
Na een slechte nachtrust zijn we om 09.00 uur vertrokken naar het gehucht Karli. We hoeven niet ver te rijden, 185 km maar. Natuurlijk wel weer over heerlijke binnenwegen maar er zijn onderweg geen historische monumenten, middeleeuwse steden of kastelen die onze aandacht nodig hebben. We stoppen bij een mooi meertje en drinken koffie bij het ‘café’ in het bos. Een ogenschijnlijk verlaten plek. Maar er is wel een bushalte.
Een paar kilometer later wordt Ariaan bijna onder de voet gelopen door een hert dat plotseling tevoorschijn springt. Ik weet niet wie er meer schrok maar het hert zag er nogal verwilderd uit toen ie verder de weg over sprong en verdween.
Snel komen we in Cēsis aan, lopen daar even rond en besluiten dat we ‘stadmoe’ zijn. En kasteelmoe. Dus we laten het centrum en het kasteel voor wat het is en gaan lunchen. Een nogal trage kok laat ons lekker onthaasting. Daarna zoeken we een supermarkt voor wat boodschappen, wachten tot het droog is want de regen heeft toegeslagen en ondernemen vervolgens de laatste kilometers naar ons hotel in the middel of nowhere. En o, verrassing, de laatste 5,5 kilometer gaan over een onverharde weg. Dat wil zeggen: de weg die normaal uit hard zand met kiezels lijkt te bestaan is nu veranderd in een slippery road waar we glibberend onze weg moeten zien te vinden. Soms met een stijgingspercentage van 9%.
Maar het lukt en zonder kleerscheuren maar wel vies, komen we aan bij het Karla Muiza Country Hotel in Karli. Wauw! Wauw wauw. Ik kan niet anders zeggen. Wat prachtig. Wat een paradijselijke plek. Een ooievaar paradeert voor de deur en hier en daar hoor je een zachte plof wanneer er weer een appel uit een van de vele appelbomen valt. Een vlonderpad naar de sauna midden in het bos en een alleraardigste eigenares. En een hotelkamer die eigenlijk een appartement is: Een eetkamer, slaapkamer en badkamer-met-wasmachine. En verder is er vooral rust. We blijven hier een extra dag om morgen een mooie hike te gaan maken. Nu eerst even bijkomen van twee dagen rijden.
- Vertrek uit Talinn: 09.35 uur
- Aankomst Tartu om 16.41 uur
- Overnachtingsplek: 12, Alexandri Hotel
- Vertrek uit Tartu: 09.00 uur
- Aankomst om 16.00 uur
- Overnachtingsplek: 13, Karla Muiza Country Hotel
