Het is even een gedoe over waar we onze motors veilig weg kunnen zetten maar na enig heen-en-weer geapp en gebel met de eigenaar van het appartement kunnen we dan eindelijk afschakelen. En afladen. Het appartement is top maar wel behoorlijk warm want aan de zonzijde. Ik ben nog nooit zo blij geweest met minder goed weer als de afgelopen dagen. Regen is niet leuk maar het houdt de boel wel lekker koel…
Na wat snelle boodschappen bij de Rimmi die op 1 minuut loopafstand ligt en een kijkje bij de haven hangen we sloom in ons nieuwste onderkomen rond. Moe.
Zondag doen we lekker rustig aan. Eerst de was. Die moet ‘op de hand’ want er blijkt geen wasmachine te zijn. Creatief gaan we om met plekken om alles op te hangen maar dat lukt goed.
We ‘doen’ eerst de buitenkant van het middeleeuwse centrum van Tallinn. Op zich is dat niet zo groot, de ‘nieuwe stad is veel groter natuurlijk. Tallinn was ooit een belangrijke stad aan de Oostzee met een haven die niet dichtvroor en daardoor een belangrijke handelsplaats werd. In de middeleeuwen groeide Tallinn uit tot een stad met meer dan 4000 inwoners. Voor die tijd een heleboel.
De muren zijn voor een groot deel nog intact en/of gerestaureerd. De torens hebben namen als ‘Kiek in de Kök’ (Kijkje in de keuken) ‘Lange Herman (Pikk Herman) en ‘Dikke Greta’. Vanaf deze dikke dame zie je net buiten de muren de heuvel met het herdenkingskruis als herinnering aan de ramp met de Estonia, nu 25 jaar geleden maar nog vers in het geheugen.
Het is overigens behoorlijk rustig binnen de muren van de stad, misschien door het weer?
‘S Middags pakken we een Bolt (we zijn verslaafd!) en rijden naar de wijk Kalamaja. Nog niet zo lang geleden was dit een industriegebied met daaromheen nogal vervallen houten huizen. Nu is het een hippe wijk met een grote foodhal, leuke vegan-, bio- en alternatieve restaurantjes en Fairtrade koffietentjes. Doet me een beetje denken aan het terrein van Werkspoor of de Westergasfabriek in Amsterdam. Ooit een plek waar je nooit mocht komen en nu hip and happening. Het is er echt leuk! Boven de foodhall een etage vol vintage en brocante. En zooi. Veel militaire dingen, veel uit de Russische tijd. Heerlijk om in te grasduinen.
Als de donkere dreiging in de lucht uitmondt in een waterfestijn zitten wij inmiddels lekker binnen te chillen met een lekkere salade, een wijntje en later nog een kaasje toe. Vakantie!
Als het droog is doen we toch nog even een rondje richting zee. We stuiten daarbij op een ogenschijnlijk verlaten stuk haven waar een paar mensen zitten te vissen. Er staat ook een enorm gebouw, vervallen en verwaarloosd. Als de bekende Maya tempel reiken ook hier een behoorlijk aantal trappen ergens naar toe. Boven. Er staat een helikopter en er lopen hier en daar wat mensen. We nemen de trappen naar boven en hebben daar een mooi uitzicht over de nieuwe stad. In de haven zien we de ferry’s naar o.a. Helsinki liggen, aankomen en vertrekken. En we houden ons bezig met de vraag: “wat is de oorsprong van dit gebouw?”. Een jong koppel dat we aanspreken weet te vertellen dat er vroeger concerten gegeven werden en nu een soort momument is. Maar hoe en waarom? Ze hebben geen idee. Uiteindelijk vinden we uit dat dit de overblijfselen zijn van de Linnahall. Deze hal werd gebouwd in 1980 voor de Olympische spelen van Moskou omdat ze voor de zeil- en roeiwedstrijden uitgeweken waren naar Tallinn. Het gebouw heeft een enorme concertzaal waar o.a. DuranDuran en Bruce Springsteen ooit hun optredens verzorgd hebben. De stad werd tijdens deze spelen opengesteld voor het Westen en de bevolking kon daarvan meegenieten. Na de spelen was dat allemaal weer voorbij.
De zaal werd nog een aantal jaar gebruikt maar inmiddels helemaal niet meer.
Maandag nemen we de hele dag de tijd om door het middeleeuwse Tallinn te zwerven want er is veel te zien. Veel mooie (Russisch-orthodoxe) kerken, een enorme kathedraal, parken, een kasteel maar vooral veel leuke pleintjes en heel veel terrasjes en restaurantjes. En ‘handcraft’ winkeltjes. Maar bijna het eerste waar je mee geconfronteerd wordt als je via de hoofdpoort de stad binnen loopt zijn de voormalige KGB-cellen.
De cellen bevonden zich in de kelder en de ramen van die kelders zijn dichtgemetseld zodat men buiten niet kon horen wat er zich binnen afspeelde. Weer zo’n luguber stukje geschiedenis.
Tallinn is dan wel en zeer oude stad (2500 v. Chr. een nederzetting en vanaf de 9e eeuw een fort), het is ook bijna vanaf het begin overheerst geweest door allerlei vreemde naties: Denen, Duitsers, Russen.
Brakend cruiseschip
Ons appartement ligt schuin tegenover de grote poort naar de binnenstad en rond een uur of 10 lopen wij enthousiast de stad in. Het valt mij op dat er op de herdenkingsheuvel veel mensen lopen en ik vraag me af of daar iets te doen is. Misschien een bijeenkomst van nabestaanden? Maar nee, het is overal druk. Echt een massa mensen lopen door de poort, in de straat, links, rechts, overal. En ineens zien we het: er licht een gigantisch cruise schip in de haven. Ik moet denken aan een artikel dat ik vorige week in het AD las over een paar Italiaanse dorpen die dagelijks overlopen worden door massa’s toeristen die vanuit cruiseschepen aan wal gedropt worden. Overdag is er geen doorkomen aan en ‘s avonds is iedereen weg. Niemand blijft lekker eten of slapen. Slecht voor de economie.
Ook dit cruiseschip heeft zijn buik leeggebraakt, dat is duidelijk. Groepen mensen die achter gidsen aanlopen met bordjes ‘group 1’ of 2 of 3. Wat een enorm contrast met gisteren, het is echt overal loeidruk. Maar goed, wij laten ons niet hinderen en zwerven kris kras door alle leuke straatjes. We bezoeken de beroemde apotheek van Tallinn die al in 1422 bestond en nog steeds in dezelfde staat verkeerd en nog steeds apotheek is. Echter, om een totaal onduidelijke reden is de apotheek dicht. ‘Openinghours 08.00 – 18.00’ staat er op het bordje maar de mevrouw achter de toonbank geeft geen krimp: de deur blijft dicht. Dan maar een foto door het raam.
We zijn terloops getuige van de doop van een baby in de Russisch-Orthodoxe kerk, gewoon tussen alle toeristen door, verbazen ons over de prijs van een kop koffie (4,50 euro maar dat moet dus ook wel met al die mensen die maar een paar uur blijven), laten ons niet weerhouden om drie keer een terrasje te pakken voor een koffietje (nou ja OK, die 3e keer was eigenlijk om te plassen), picknicken in het park nog net voor dat het gaat plenzen en houden het na een paar uur voor gezien.
We gaan naar het shoppingcentre. Ariaan is uit zijn trui gescheurd en wil een nieuwe kopen. En het liefst ook een sportshort. Dus dat komt goed uit, het regent, het winkelcentrum is overdekt, winkelen is altijd leuk en we hebben ook nog een doel. Mooi, modern, chique en wauw wat een hoop schoenenwinkels op een kluitje.
Als het droog is en Ariaan geslaagd is voor zijn missie pakken we weer een Bolt (verslaafd!) en racen dwars door de stad naar ons appartement. Even relaxen. ‘S Avonds gaan we de stad terug in. Wat een rust! Het is nu gewoon gezellig, levendig en sprookjesachtig.
Tallinn. Leuk, gezellig, met zijn een eigen Titanic, een dramatisch verleden, een nieuwe, hippe stad met een sprookjesachtig centrum. Na regen komt zonneschijn, letterlijk en figuurlijk. Gewoon een keer naar toe gaan.
