Tsjechië: een vroegtijdig einde van de vakantie

Mag mijn vriendin mee?

De laatste vakantie met de jongste, volgend jaar gaat ook hij niet meer mee. Omdat het vorige jaar met zijn schoolvriend heel goed gegaan is durven we het dit jaar zeker aan om zijn verkering mee te nemen. Sinds kort beiden tot over hun oren en ga dan maar eens met je ouders mee op vakantie.

Dus Renee mag mee. We gaan twee weken met hen naar Tsjechië, wij slapen in de camper en zij in een tentje. Eerst in de bergen en dan nog een paar dagen Praag. De motorfietsen gaan ook mee.

Harrachov, Spyndleruv Mlyn. Het zijn bekende plaatsen en we weten dat er een hoop te doen is. Raften, de bergen in, met de kabelbaan, mooie motortochtje maken en quad rijden. Iedere vakantie die we met de kinderen gemaakt hebben, hebben we ook altijd iets ondernomen wat niet zo alledaags was. Zoals de canyoningtocht in Spanje of een klim-en- klauterwandeling door een kloof. Of een bezoek aan een zeer verborgen Partizanenhospitaal. En nu wil zoonlief gaan Quadrijden. Ik heb het er niet zo op….

Eerst nog wat leuke dingen doen

Maar voordat we Quad gaan rijden eerst nog wat andere leuke dingen doen. Bijvoorbeeld een ‘High ropes’ circuit. Hoog in de bomen klimmen en glijden Fabian en Renee een rondje via touwen, lattenbruggen, abseilend en hangend aan ringen.


Een andere activiteit is de ‘Sommerrodelbahn’. En natuurlijk even trampoline springen. Dan een wandeling door de bergen, met de kabelbaan omhoog en lopen naar beneden. Heerlijk door de mooie natuur, lekker ongedwongen met elkaar op pad. Het gaat goed met beide pubers, we kunnen elkaar goed hebben.

En dan komt de dag van het quadrijden. Op de motor rijden we naar de plaats van vertrek. We krijgen een beetje instructie (waar zit het gas en hoe moet je remmen) en dan vertrekken we met de gids richting het bos. Fabian zit bij Ariaan achterop en Renee bij mij.

We zijn nauwelijks vertrokken of het gaat gruwelijk mis. Ik kom in een gat in de weg terecht, vergeet dat ik niet op een motor zit maar op een voertuig met 4 wielen. En die moet je met het stuur besturen en niet met je lichaam zoals op een tweewieler. Voordat ik er erg in heb lig ik tegen de muur aan de kant van de weg. Ik zie Renee onder de quad liggen, midden op de weg. En ik zie Fabian met een enorme sprong van hun quad afspringen en naar Renee toe rennen. Politie, een soort ambulance, iedereen is ineens aanwezig. Met z’n allen worden we naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis getransporteerd. Renee lijkt er het ergst aan toe, zij kan niet meer lopen en alles doet haar zeer. Mijn schouder doet pijn. Het ziekenhuis ziet er behoorlijk oud en aftands uit en boezemt niet echt vertrouwen in. We moeten van het ene kamertje naar het andere. En alles apart betalen. Later blijkt dat het allemaal particuliere praktijken zijn die verder niet zoveel met elkaar te maken hebben.

Na grondig onderzoek kunnen ze bij Renee niets vinden en daarom moet zij een nachtje ter observatie blijven. Sh**t… Maar ze zijn heel lief: Fabian mag bij haar blijven.

Ik blijk een gebroken sleutelbeen dat ze direct willen opereren. Maar ik zie dat niet zitten, niet in dit ziekenhuis. De alarmcentrale brengt uitkomst: ik moet naar Nederland voor verder onderzoek. Opereren doen ze sowieso liever niet, het resultaat is niet beter dan gewoon laten genezen. Er wordt een vlucht geregeld en een taxi.

Na een slechte nacht in de camper staat om 5 uur ‘s ochtends een taxi voor me klaar die me naar het vliegveld in Praag zal brengen. Na een dolle rit en een kilometer lopen naar de juiste gate (de chauffeur had me te vroeg afgezet) word ik verder prima begeleid en opgevangen door het vliegtuigpersoneel. In Nederland staat een ziekentaxi op me te wachten die me regelrecht naar het ziekenhuis in Dirksland brengt. Daar krijg ik te horen dat mijn schouder met rust moet genezen en dat een stevige mitella het enige juiste middel is.
Oudste zoon Jurgen vangt me thuis op en dan is het wachten op de anderen.

Renee blijkt verder geen ernstig letsel te hebben opgelopen dankzij de beschermende kleding die we droegen. Wel overal flinke kneuzingen die het zitten en liggen haast onmogelijk maken. Zo voorzichtig mogelijk rijdt Ariaan, bijgestaan door een zeer behulpzame Fabian in 2 dagen naar huis.

Einde van een vakantie die echt heel leuk begon.